woensdag 9 maart 2011

Ding 27 Copyright


Copyright is het recht van de maker van een werk om te bepalen hoe, waar en wanneer zijn werk wordt gepubliceerd of vermenigvuldigd.De grenzen zijn vaag, wat mag wel en wat mag niet.Ik denk dat je er het beste van uit kan gaan dat je niets mag gebruiken of kopiëren zonder toestemming of bronvermelding. Maar net wat Raven al schreef; Is het plagiaat als je je laat inspireren door anderen ? In mijn blog ben ik ook altijd op zoek naar mooie plaatjes of foto's daar heb ik geen bronvermelding bij geplaatst.Die plukte ik zo van Google afbeeldingen. Bij stukjes tekst die ik wel eens gebruikt heb vermeld ik de bron.

Toen Zoon 2  met zijn band een CD wilde opnemen kreeg hij te horen dat het met de toenmalige naam (Lucky Luke Strikes Back) niet ging, Op Lucky Luke zit een Copyright dus dat was een onbruikbare naam. Jammer, het was een hele toepasselijke naam en ze begonnen juist een beetje bekendheid te krijgen.
Nog meer "muziek"  :-)
Leuk verhaal; 
Copyright op stilte;

Mike Blatt, schrijver van o.a. Bright Eyes van Simon en Carfunkel bracht in 2002 een album uit met zijn band The Planets. Op dit album staat ook een nummer dat heet; One Minut Of Silence, dat slechts uit 1 minuut stilte bestaat. Voor de grap voegde Mike Blatt de naam van John Cage aan de credits voor dit nummer toe, zodat het een Blatt/Cage compositie werd. Dat kwam hem duur te staan omdat de erfgenamen van de inmiddels overleden Cage vonden dat dat schenden van het Copyright was en klaagden hem aan. Cage had nl in 1952 het nummer 4.33 uitgebracht waar in niets anders dan stilte te horen is.
Dit experimentele nummer bestaat zelfs uit 3 delen (movements) en zou later naar eigen zeggen, het belangrijkste werk worden van John Cage.
Mike Blatt werd aangeklaagd en zou voor de rechter moeten verschijnen. Door het betalen van  £ 100.000 wist hij dat af te kopen. Hij reageerde zo,

"Mine is a much better silence piece. 
I have been able te say in one minute what Cage could only say in four minutes and 33 seconds."

Dit heb ik natuurlijk niet zelf bedacht, de auteur van dit stuk is Peter Meindertsma (www.petermeindertsma.nl/blog) wie ik heb gemaild om toestemming te krijgen (en gekregen) om een gedeelte van zijn tekst te gebruiken.


maandag 7 maart 2011

Ding 26 Privacy

Bij het Googelen van mijn naam kreeg ik 87 pagina's en 7.5200.000 resultaten en ik vond mezelf (gelukkig) niet makkelijk terug. Veel ging er over mijn voornaam, die de achternaam bleek van een profvoetballer  en m'n achternaam is de meest voorkomende in Nederland, dus vandaar.
Mijn blognaam komt ook veel voor (Oei !)  kapsalons en schoonheidspraktijken  heten soms ook zo, maar na enig zoeken vond ik mezelf  terug maar dat vind ik allemaal niet zo boeiend. Wat ik niet kwijt wil schrijf ik niet op !

Wat ik me wel afvroeg is hoe veilig zijn je bankgegevens als je op internet bankiert of betaald via Ideal ?
De banken erkennen dat internetbankieren nooit voor 100% veilig kan zijn en dat schade door problemen met het programma of de beveiliging voor rekening van de gebruiker is.

Apparaten zoals telefoons en misschien GPS toestellen die vastleggen waar we zijn, met wie we contact hebben, en wat voor informatie we uitwisselen. Dit kan een bron van informatie zijn.

Ik las op www.prodocent.nl.. Wie bij Google een account aanmaakt krijgt niet alleen toegang tot veel diensten maar geeft ook veel weg. Google weet en onthoudt welke informatie je zoekt en welke websites je bezoekt en de mail die je krijgt via Google wordt geanalyseerd om bijpassende reclamebanners te kunnen presenteren. Nou was me dat als wel eens opgevallen maar ik dacht, heel naïef, dat dat toeval was. Over mediawijsheid gesproken!